Σήμερα έσπασα το ψυχολογικό φράγμα των 24 χιλ που με βασάνιζε κανα μήνα τώρα. Τα 24 χιλ μου είχαν προξενήσει διάφορα προβλήματα λόγω της απειρίας μου σχετικά με τα Logn runs και φοβόμουν να κάνω το επόμενο βήμα. Προτίμησα τις 2 προηγούμενες εβδομάδες να βγω εκτός προγράμματος και να τρέξω 2 ημιμαραθώνιους , στον Τύρναβο και στις Σέρρες για να αναβάλω τα long runs των 24+ χιλ.
Για άλλη μια φορά ο εγκέφαλος μου στα 20 χιλ άρχισε να μου λέει να σταματήσω, φυσικά είναι μεγάλος ψεύτης, τεμπέλης και ρεμάλι, του είπα να σκάσει και οτι δεν υπάρχει πόνος, για την ακρίβεια δεν υπάρχει καν κουτάλι (οι μυημένοι θα καταλάβουν). Φτάνοντας στο αυτοκίνητο στα 24 χιλ μια μικρή στάση για σπιτικό ισοτονικό, μπανανίτσα και αλλαγή κάλτσας. Τα υπόλοιπα 4 χιλ ήταν τελικά πιο εύκολα απο οτι φοβόμουν. Το μυστικό στις μεγάλες αποστάσεις είναι να μην αφήσεις το μυαλό σου να σε ξαφνιάσει σε ανυποπτη φάση και να σε πείσει οτι δεν θα τα καταφέρεις. Δεν είναι τόσο θέμα φυσικής κατάστασης όσο ενα πνευματικό παιχνίδι.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου